MARÍA VICTORIA ROSELL AGUILAR

Nada en Murcia o 22 de agosto de 1968, licenciouse en Dereito pola Universidade de Valladolid en 1991, accedeu á carreira xudicial por oposición en 1996 e ascendeu a maxistrada en 2001.

Nai de dúas fillas.

Foi titular de varios xulgados en Canarias, fundamentalmente en Xurisdición Penal (criminal); na súa carreira xudicial destaca o seu perfil en prol dos dereitos humanos, en especial das mulleres, da infancia e das persoas inmigrantes.

Socia de Xuízas e Xuíces para a Democracia, foi a súa portavoz autonómica en Canarias e portavoz adxunta estatal, e tamén da Asociación de Mulleres Xuízas de España e da Asociación Internacional de Mulleres Xuízas.

Formou parte, en nome da súa asociación xudicial, da Comisión do Consello Xeral do Poder Xudicial (CXPX) que elaborou o primeiro protocolo contra o acoso na carreira xudicial, publicado en 2015.

Dirixiu cursos de formación do CXPX destinados á carreira xudicial e impartiu innumerables conferencias e seminarios formativos a integrantes da Administración de Xustiza, no Centro de Estudos Xurídicos, dependente do Ministerio de Xustiza, e a forzas e corpos de seguridade.

Foi deputada polas Palmas na XI lexislatura, co grupo parlamentario de Podemos, con cargos nas comisións de Xustiza, Interior, Relacións co Defensor do Pobo e a Comisión Constitucional.

Dimitiu e non se presentou ás eleccións por unha querela presentada por un ministro do Partido Popular, que foi desestimada, polo que resultou finalmente condenado o maxistrado que a promovera, por falsificación de probas.

Volveu presentarse e obtivo un escano na XIII lexislatura, con cargos nas comisións de Xustiza, Relacións co Defensor do Pobo e na de Seguimento do Pacto de Estado contra a Violencia de Xénero; así mesmo, foi membro das comisións de Igualdade, de Calidade Democrática e de Política Territorial e Función Pública.

Desde o 31 de xaneiro de 2020 é delegada do Goberno contra a Violencia de Xénero, do Ministerio de Igualdade.

ÁGUEDA GÓMEZ SUÁREZ

É profesora titular na Área de Socioloxía na Universidade de Vigo (UVigo), doutora en Socioloxía pola Universidade de Santiago de Compostela e licenciada en Socioloxía pola Complutense de Madrid.

Desenvolve o seu labor de investigación en temas relacionados coa orde sociosexual en sociedades non occidentais, etnicidade, o puteiro no sistema prostitucional e fendas de xénero na academia.

Dirixiu dezaoito investigacións como investigadora principal e publicou once libros monográficos, doce capítulos de libros e trinta artigos científicos en revista indexadas, coma Masculinidades prostitutivas: el relato sexual del putero en contextos patriarcales (2022); El “malestar” que no tiene nombre: investigadoras en tiempos de COVID19 (2021); Prostitución y confinamiento: El Putero 2.0 (2021); La “pedagogía de la crueldad” en el relato putero (2020); Etnosexualidad e identidades de género transbinarias (2020); ou Los sistemas sexo/género en distintas sociedades: modelos analógicos y digitales (2010).

Na actualidade é a directora da Unidade de Igualdade da UVigo.

ALBA GONZÁLEZ SANZ

É investigadora feminista e escritora, doutora internacional en Xénero e Diversidade pola Universidade de Oviedo e licenciada en Filoloxía Hispánica pola mesma institución. Ten un Mestrado en Igualdade de Xénero en Ciencias Humanas, Xurídicas e Sociais polo Consello Superior de Investigacións Científicas e un Mestrado en Xénero e Diversidade, tamén pola súa alma máter.

Experta en historia das mulleres e a loita feminista en España entre os séculos XIX e XX, publicou o ensaio Contra la destrucción teórica. Teorías feministas en la España de la modernidad (KRK, 2018).

Entre 2017 e 2018 foi asesora experta en políticas públicas de igualdade para Unidas Podemos no Congreso.

Desde xuño de 2019 ata xaneiro de 2020 foi concelleira da coalición Podemos-Equo en Xixón.

Entre xaneiro de 2020 e febreiro de 2022 exerceu de asesora no Ministerio de Igualdade do Goberno de España.

Na actualidade é secretaria de organización de Podemos Asturies.

ALDA FACIO

Alda Facio é xurista e escritora feminista. Ten un posgrao en Xurisprudencia Comparada e Dereito Internacional pola Universidade de Nova York e é considerada unha experta internacional en asuntos de xénero e dereitos humanos das mulleres. De 2014 a 2020 foi unha das cinco integrantes a nivel mundial do Grupo de Traballo sobre Discriminación contra a Muller e a Nena polo Consello de Dereitos Humanos.

É fundadora e directora académica do Instituto de Dereitos Humanos das Mulleres, que durante quince anos tivo a súa sede na Universidade de Toronto e hoxe en día ofrece cursos en distintas universidades, entre elas a de Oxford.

É asesora permanente de Asociadas polo Xusto, con sede en Washington D. C. e México, e fundadora e presidenta da Fundación Xustiza e Xénero, con sede en Costa Rica, dedicada a apoiar a incorporación política da perspectiva de xénero, particularmente nos poderes xudiciais de América Latina.

En 2005 foi nomeada asesora do secretario xeral da Organización das Nacións Unidas (ONU) para o seu estudo en profundidade sobre a violencia contra as mulleres e foi unha das redactoras dos primeiros borradores da Convención de Belém do Pará, así como da Declaración da ONU sobre a eliminación da violencia contra as mulleres. Así mesmo, participou na redacción do Protocolo facultativo do Comité para a Eliminación da Discriminación contra a Muller (CEDAW, polas súas siglas en inglés) e investiu máis de 35 anos en promovelo.

Desde hai anos apoia unha iniciativa de mulleres indíxenas que xurdiu en Guatemala, pero  que hoxe en día ten o respaldo de miles de indíxenas de todo o mundo, para que o CEDAW adopte unha recomendación xeral sobre os dereitos individuais e colectivos das mulleres indíxenas.
En 1997 fundou o Caucus de Mulleres por unha Xustiza de Xénero na Corte Penal Internacional, da que se converteu na súa  primeira directora. É recoñecida mundialmente polas súas achegas na incorporación da perspectiva de xénero na definición dos delitos contra as mulleres a nivel internacional.

Escribiu varios libros e centos de artigos sobre dereitos humanos e a condición das mulleres para distintas publicacións. Tamén foi xuíza do Xulgado Civil de Goicoechea e participou como tal en varios tribunais populares ao redor do mundo, ademais de profesora de dereitos humanos, violencia e delitos contra as mulleres en varias universidades de distintos países.

Varios dos seus contos curtos publicáronse en distintas antoloxías latinoamericanas. Así mesmo, promoveu a creación da Compañía Nacional de Danza de Costa Rica, da cal foi nomeada directora xeral.

Durante máis de 15 anos foi correspondente de Fempress, revista latinoamericana que tivo as súas sedes en México e en Santiago de Chile.

ASUNCIÓN BERNÁRDEZ RODAL

Catedrática de Xornalismo na Facultade de Ciencias da Información da Universidade Complutense de Madrid (UCM).

Especializouse nos estudos de Comunicación e Xénero, Semiótica dos Medios de Masas e Teoría da Información. Realiza traballos de investigación ao redor das análises dos discursos de xénero tanto textuais coma audiovisuais e publicou máis de cincuenta artigos especializados en xénero e cultura mediática. En particular, desenvolveu unha liña de investigación sobre o cinema e a análise da violencia.

Doutora en Xornalismo e licenciada en Filoloxía Hispánica, dirixiu o Instituto de Investigacións Feministas da UCM desde 2011 ata 2019.
Foi coordinadora do Programa de Doutoramento en Estudos Feministas e de Xénero e do Mestrado en Estudos Feministas.

Dirixe o proxecto de investigación I+D+i “Produsage cultural nas redes sociais: industria, consumo popular e alfabetización audiovisual da xuventude española con perspectiva de xénero”.

Algúns dos seus últimos libros publicados son Soft Power: heroínas y muñecas en la cultura mediática (2011), unha análise sobre a representación da heroicidade feminina nos medios de comunicación, e Mujeres en medio(s). En 2015 publicou o libro Propuestas para analizar la comunicación masiva con perspectiva de género (2015) e recentemente coordinou Deshaciendo nudos en el Social Media. Redes, feminismos y políticas de la identidad (2021).

CHIS OLIVEIRA

É catedrática de Filosofía e doutorouse en 1997 cunha tese sobre educación afectivo-sexual. Foi tamén profesora en diferentes mestrados de xénero nas universidades de Vigo, A Coruña e Córdoba.

Foi presidenta da ONG de Dereitos Sexuais da Federación de Planificación Familiar de España (1998-2003).

É membro e fundadora de Enxergo e Nexos de Didáctica da Filosofía, un grupo de referencia en Galicia na elaboración de libros de texto, materiais curriculares e formación do profesorado. Así mesmo, exerce de coordinadora e formadora en "Canteira de Igualdade".

Hai dez anos creou Comando Igualdade, un grupo de máis de cen estudantes de institutos e universidades que levan a cabo intervencións en espazos educativos e sociais para promover relacións igualitarias.

Foi merecedora, entre outros, dos premios Educación e Sociedade, Irene, Viguesa Distinguida, Nai da Coeducación CLAVICO 2020, Mulleres en Acción e  Ernestina Otero Sestelo.

É autora dunha trintena de libros, entre os que destacan: Ám@me, da Editorial Galaxia, e Amarte. Pensar el amor en el siglo XXI, de Catarata. Tamén escribiu numerosos artigos en revistas especializadas, libros de texto e materiais didácticos de filosofía, ética, antropoloxía e cidadanía. O seu último libro, xunto con Priscila Retamozo, é Comando Igualdade: a mocidade facendo a revolución feminista nas aulas!

M.ª ISABEL MENÉNDEZ MENÉNDEZ

Doutora en Filosofía e licenciada en Xornalismo, é profesora titular de Comunicación Audiovisual e Publicidade da Universidade de Burgos (UBU).
A súa carreira centrouse na análise feminista dos discursos das industrias culturais, sobre o que publicou dous centenares de textos.

Na actualidade é directora da Unidade de Igualdade da UBU.

Como experta en igualdade e medios de comunicación participou na Comisión de Igualdade do Senado, no relatorio do estudo para a elaboración de estratexias contra a violencia de xénero (Senado, XII lexislatura, maio de 2017) e en diferentes comisións do Goberno vasco.

En 2009 obtivo o III Premio de Investigación sobre Violencia de Xénero da Cátedra de Violencia da Universidade das Illas Baleares.

Participou en numerosas iniciativas de formación en igualdade dirixidas ao profesorado de diferentes universidades e conta cunha dilatada traxectoria como consultora para institucións públicas, empresas e ONG.

LUISA POSADA KUBISSA

É profesora titular de Filosofía na Universidade Complutense de Madrid (UCM).

Formou parte do Seminario Permanente de Feminismo e Ilustración desa universidade, o cal dirixiu a filósofa Celia Amorós entre 1987 e 1997 e foi un núcleo de formación de teóricas feministas.

Pertence ao Grupo de Investigación en Estudos Feministas UCM, ao Consello do Instituto de Investigacións Feministas (Instifem), tamén da UCM, e á Rede Académica Internacional de Estudos de Prostitución e Pornografía (RAIEPP). Así mesmo, deseñou e dirixiu o primeiro Mestrado en Igualdade como título propio da UCM entre 2004 e 2008.

Entre 2004 e 2009 participou como experta no Observatorio Estatal de Violencia sobre a Muller. Entre as súas publicacións destacan os libros Sexo y esencia (1998); Celia Amorós (2000); Razón y conocimiento en Kant (2008); Sexo, vindicación y pensamiento. Estudios de teoría feminista (2012); Filosofía, crítica y (re)flexiones feministas (2015); ¿Quién hay en el espejo? Lo femenino en la filosofía contemporánea (2019); Feminismo y multiculturalismo (coedición con Celia Amorós, 2007); e Pensar con Celia Amorós (coedición con Marián Cao, 2010).

NURIA VARELA MENÉNDEZ

Licenciada en Ciencias da Información pola Universidade Complutense de Madrid (UCM), cun Mestrado en Estudos Interdisciplinares de Xénero e con outro en Xénero e Políticas de Igualdade entre Mulleres e Homes. En 2017 doutorouse cum laude cunha tese centrada na violencia contra as mulleres.

Foi reporteira nos semanarios Panorama, Interviú e Tiempo (1989-2008), onde se especializou en conflitos bélicos e crises de persoas refuxiadas.  
Imparte docencia en programas universitarios de posgrao en comunicación, políticas de igualdade, historia da teoría feminista e violencia de xénero, e é colaboradora honorífica do Instituto Universitario de Investigacións Feministas da UCM.

É autora dos libros Íbamos a ser reinas. Mentiras y complicidades que sustentan la violencia contra las mujeres (2002); Feminismo para principiantes (2005); La voz ignorada. Ana Orantes y el fin de la impunidad (2012); Cansadas. Una reacción feminista frente a la nueva misoginia (2017); Feminismo para principiantes ilustrado (2018); Feminismo 4.0 La cuarta ola (2019); e Violencia de género en hijas e hijos de maltratadores: la perpetuación de la violencia (2021); e tamén dos libros colectivos Wollstonecraft. Hijas del horizonte (2015); El Atlas de las mujeres en el mundo. Las luchas históricas y los desafíos actuales del feminismo (2019); e Breve diccionario de feminismo (2020).

No ámbito institucional, foi a primeira directora de Gabinete do Ministerio de Igualdade do Goberno de España, en 2008.

Actualmente é directora xeral de Igualdade do Goberno do Principado de Asturias.

PRISCILA RETAMOZO

Politóloga pola Universidade de Santiago de Compostela, ten un Mestrado en Igualdade de Xénero na Universidade de Málaga.

Coordinadora do proxecto coeducativo Comando Igualdade.

Realizou unha estancia en 2018 na Secretaría Técnica contra a Violencia de Xénero na ONU Mulleres de Ecuador.

É coautora, xunto a Chis Oliveira, do libro Comando Igualdade: a mocidade facendo a revolución feminista nas aulas! Así mesmo, exerce de coordinadora e formadora en “Canteira da igualdade”. Tamén é directora de contidos e presentadora do programa de temática feminista Histérikas Histórikasen YouTube.

Realiza traballos de consultoría con perspectiva de xénero e centra a súa actividade profesional na sensibilización e na formación en igualdade para o profesorado, o alumnado e as familias. Posúe unha ampla experiencia no desenvolvemento de proxectos educativos con enfoque de xénero.

SOLEDAD MURILLO DE LA VEGA

É  licenciada en Socioloxía e Comunicación pola Universidade de Salamanca (USAL).

En 1995 creou o primeiro Seminario de Estudos de Xénero na USAL, á que se incorporou en 1992 e da que foi profesora de Técnicas de Investigación Social, ademais de participar no seu Mestrado en Políticas Públicas.

Anteriormente traballou no Instituto da Muller de Madrid desde 1985 a 1990, no Ministerio de Traballo e na Revista Economía del Trabajo ata 1992, data na que leu a súa tese de doutoramento na Universidade Complutense de Madrid: El mito de la vida privada: de la entrega al tiempo propio.

En 2004, durante a VIII lexislatura, foi o primeiro cargo en igualdade, e só en igualdade, sen outras competencias ligadas a familia, mocidade ou benestar social. Desde o mencionado cargo, participou activamente na Lei orgánica 1/2004 de medidas de protección integral contra a violencia de xénero e na Lei orgánica 3/2007 para a igualdade efectiva de mulleres e homes.

Desde 2009 a 2013 participou no Comité Antidiscriminación de Nacións Unidas (CEDAW, polas súas siglas en inglés), cuxo labor é examinar os estados a respecto das súas políticas de igualdade ou, a falta delas, como se xustifica desde os gobernos que non existan, ou se impulsen, tales políticas.

Asesorou diversas comunidades autónomas no deseño de plans de igualdade e en fórmulas de participación das mulleres nas axendas políticas, así como na formación de cargos públicos.

No ano 2018 e ata 2020 volveu ao Goberno, dado o seu coñecemento na Administración xeral do Estado, esta vez co cargo de Secretaría de Estado de Igualdade, departamento que dependía do Ministerio da Presidencia.

ROSA SAN SEGUNDO

É catedrática da Universidade Carlos III de Madrid en Información e Documentación. Foi directora do Instituto de Estudos de Xénero e é experta en Clasificación e Organización do Coñecemento, Igualdade e Violencia de Xénero.

Publicou artigos especializados e obras colectivas, e tamén participou en medios de comunicación.

Con Bindi, un equipo de detección da violencia nas mulleres, gañou o xiii Premio Vodafone á Innovación (2019)  e foi semifinalista no concurso internacional XPRIZE Women’s Safety (2018).

Pertence á xunta directiva de varias ONG que traballan pola igualdade e contra a violencia de xénero e é vogal da Plataforma  do Voluntariado de España.

Ocupa a presidencia da xunta xestora da Plataforma Universitaria de Estudos Feministas y de Xénero (EUFEM) e é comisionada de xénero na Plataforma do Terceiro Sector.

ROSA COBO

Rosa Cobo é doutora en Ciencias Políticas e Socioloxía, profesora titular de Socioloxía na Universidade da Coruña (UDC) e directora de Atlánticas. Revista Internacional de Estudios Feministas da mesma universidade.

Así mesmo, dirixe o curso viii Historia da Teoría Feminista na UDC e preside a Rede Académica Internacional de Estudos de Prostitución e Pornografía.

Entre os seus libros destacan Las mujeres españolas: lo privado y lo público (Centro de Investigaciones Sociológicas, 1992), Fundamentos del patriarcado moderno. Jean Jacques Rousseau (Cátedra, 1995), Interculturalidad, feminismo y educación (Libros de la Catarata, 2007), Educar en la ciudadanía. Perspectivas feministas (Libros de la Catarata, 2008), Hacia una nueva política sexual (Libros de la Catarata, 2011), La prostitución en el corazón del capitalismo (Libros de la Catarata, 2017) e La imaginación feminista. Debates y transformaciones disciplinares (Libros de la Catarata, 2019).

Os seus últimos libros publicados son Breve Diccionario de Feminismo, editado por Rosa Cobo e Beatriz Ranea (Libros de la Catarata, 2020), e Pornografía. El placer del poder (Ediciones B, 2020).

INMACULADA PASTOR

É profesora de Socioloxía da Universidade Rovira i Virgili (URV) e doutora en Socioloxía pola Universidade Autónoma de Barcelona (2005). Foi premiada polo Consello Social do Goberno de España pola súa tese de doutoramento

É coordinadora do grupo consolidado Social &  Bussiness  Research  Laboratory da URV e directora da Unidade de Igualdade da mesma universidade.

Dirixiu o módulo Jean  Monnet sobre integración europea e xénero e a rede Jean  Monnet  G-NET  Equality  Training  Network.

Participou en diversos proxectos de investigación do Plan Nacional de I+D+i de España e tamén en proxectos europeos.

En 2018 gañou, xunto con todo o equipo investigador do proxecto G-NET  Equality  Training  Network, o Premio do Consello Social da URV ao Impacto Social da Investigación.

Publicou libros e máis de 40 artigos e 60 capítulos de libro. Dirixiu seis teses doutorais.

ANNA CABALLÉ MASFORROLL

É escritora, profesora de Literatura Española na Universidade de Barcelona e responsable da súa Unidade de Estudos Biográficos e Crítica Literaria.
Foi profesora visitante en diferentes universidades europeas e americanas.

Os seus últimos libros son Concepción Arenal. La caminante y su sombra (2018), Víctor Català. El poder de lo real (2019) e El saber biográfico. Reflexiones de taller (Ediciones Nobel, 2021), co que obtivo o Premio Jovellanos de Ensaio.

Foi presidenta da asociación Clásicas y Modernas, centrada na defensa da igualdade de xénero na cultura (2018-2021).

É presidenta honoraria da Biography Society.  

Foi galardoada co Premio Nacional de Historia en 2019.