Unha velada para revivir ás pioneiras que coa súa loita conseguiron ser recoñecidas na música pero cuxa pegada foi silenciada ao longo da historia. “Oh, Rosas Vivas” homenaxeou a mulleres como Francesca Caccini, Elisabeth Jacquet de la Guerre ou Bianca María Meda nun escenario tan acaído para o evento como o salón de plenos do Pazo Provincial, ateigado con máis dun cento de persoas que o deixaron pequeno para escoitar a música de Gallaecia Ensemble Barroco, ver a pintura ao vivo do prestixioso artista Yoseba Muruzábal, a videocreación de Montse Piñeiro e a poesía de María Lado, baixo a dirección da violinista María José Pámpano, creadora deste fermoso proxecto. Foi, como destacou a presidenta, Carmela Silva, “unha belísima homenaxe a todas estas mulleres celebradas no seu momento, que foron coñecidas e recoñecidas, de altísima calidade na súa época  e pioneiras da profesionalización da música, pero que foron esquecidas. Témolas que recuperar, rescatar as súas historias e convertelas en referentes nas que poidan mirarse as novas xeracións de músicas”.

O título do espectáculo toma como referencia unha das pezas de Francesca Caccini, Oh, Rose Vive! e precisamente con el arrancou esta singular proposta escénica, toda unha viaxe musical polos séculos XVII e XVIII para dar a coñecer a súa aportación á historia da música. Un percorrido que comezou en Italia con esta gran compositora e continuou con outras grandes como Isabella Leonarda, María Bianca Meda, Bárbara Strozzi, Antonia Bembo, para concluír en Francia no século XVIII con obras de Élisabeth Jacquet de la Guerre. E, o broche de ouro, con máis rosas, con Red, Red, Rose, unha obra contemporánea doutra das grandes da música actuais, Caroline Shaw, Pulitzer da música (2013).

“É importantísimo o labor que están a facer profesionais como María José Pámpano ao poñer en marcha estes proxectos –subliñou na súa intervención Carmela Silva- e a quen temos que agradecer a dirección e idea deste magnífico espectáculo e a súa implicación en varias iniciativas para recuperar as grandes da música, para que sigan estando connosco. E  paréceme do máis acaído o título con que ela ideou esta homenaxe, baseándose na simboloxía da rosa, unha flor tan bela que necesita as espiñas para crecer e desenvolverse, ao igual que estas mulleres tiveron que loitar tanto para facerse escoitar. Como administración plenamente comprometida coa igualdade, parécenos crucial seguir reivindicando o papel das mulleres na música”.

Galerias de imaxes

videos