Castelo de Soboroso
A fortaleza de Sobroso aséntase sobre un promontorio rochoso con restos da época castrexa, na ladeira do monte Landín, a 334 metros, dominando un amplo panorama. Desde esta situación estratéxica controlaba, na época medieval, as comunicacións entre o interior e a "Terra de Turonio" coa cidade de Tui. O seu nome garda relación coa existencia de sobreiras neste lugar (mapa).
Horario
-
Inverno
- De martes a venres, de 10:00 a 13:00 h e de 16:00 a 19:00 h
- Sábados, domingos e festivos, de 11:00 a 14:00 h e de 16:00 a 19:00 h
-
Verán
- De martes a venres, de 10:00 a 13:00 h e de 17:00 a 20:00 h
- Sábados, domingos e festivos, de 11:00 a 14:00 h e de 17:00 a 20:00 h
- Os luns permanecerá pechado
Historia
Sabemos de su existencia en 1117, cuando la reina doña Urraca es cercada en este castillo por los partidarios de su hijo, el niño-rey Alfonso VII, pero consigue escapar a Santiago de Compostela en busca del auxilio del arzobispo Gelmírez. La leyenda afirma que huyó a través del pasadizo subterráneo que comunicaba el castillo con las riberas del Tea. Perteneciente a la corona por su carácter de baluarte defensivo, fue cedido en el siglo XIII a la familia Soberoso. En 1368 Pedro I se lo otorga a Álvaro Pérez de Castro y, en 1379, Juan I le concede este castillo y su señorío a Pedro Ruíz Sarmiento.
En la segunda mitad del siglo XV es escenario de la Revuelta Irmandiña (1467-1468) –es destruido en gran parte– así como de las luchas entre los linajes Sarmiento y Sotomayor. El castillo lo mandó reconstruir, primero, Pedro Álvarez de Sotomayor, "Pedro Madruga", y completó la obra García Sarmiento, a quienes debemos gran parte de su actual configuración.
Durante la Edad Moderna es cabeza de una amplia jurisdicción, al tiempo que pierde su papel militar, quedando así abandonado y arruinándose paulatinamente. En 1923 fue adquirido por Alejo Carrera Muñoz, que lo restaura, y en 1981 por el Ayuntamiento de Ponteareas; en 2013 este último le cede a la Diputación de Pontevedra el uso del inmueble.
Arquitectura
O castelo está formado por tres estruturas superpostas: un muro exterior de 140 m, de aspecto moi irregular para adaptarse á orografía do terreo; a torre da homenaxe, de planta rectangular, situada no flanco por onde o castelo é dominado por maiores alturas; e o corpo residencial, que consta de dúas plantas, unha para os señores e o andar baixo para albergar o corpo de garda.
Bosque atlántico
O parque forestal ocupa case trinta hectáreas de monte arborado con ambientes forestais variados, con 84 especies en total; inclúe ximnospermas e anxiospermas, árbores e arbustos, e palmeiras.
Senda botánica
Centro de Recuperación da Cultura Popular
Este Centro, xestionado pola Deputación, ten como obxectivo básico conservar a nosa cultura tradicional a través da exposición permanente dos seus fondos, promover a artesanía local, realizar cursos e todo tipo de actividades relacionadas coa cultura popular de Ponteareas e O Condado.
Última modificación: martes, 10 setembro 2019