#CULTURA
Papagena
Ópera contemporánea de pequeno formato
En Galego · Duración de 55 min · En escena: 1 música/o + 1 soprano + 1 barítono
Inscrición previa en participa.cultura@depo.es (máximo de 4 persoas por correo)
Papagena chega cunha chisca de demora á casa porque se cruzou cunha amiga. Papageno está enfurecido pola tardanza e, nun desmesurado ataque de celos, requísalle o teléfono e pouco despois péchaa na habitación. Pode que sexa a primeira vez que os seus celos o levan tan lonxe, pero tamén é certo que o comportamento de Papageno dista moito de ser exemplar nos últimos tempos, como pronto iremos sabendo.
Tanto é así que, a pesar da disputa de parella, Papageno decide saír cos seus colegas: eles si que o entenden; con eles poderá sentirse ben e esquecerse dos malos momentos que lle está a facer pasar á súa moza. E namentres deciden a onde ir, imos coñecendo, á vez que Papagena, un Papageno que, lonxe de ser a parella ideal, presume de amoríos e liortas.
Papagena non pode máis e decide loitar pola súa liberación. Comeza por tentar saír ao baño para poder coller o seu móbil, pero Papageno decátase das súas intencións e volve pechala no cuarto. Con estas accións, a furia de Papageno medra e medra ata que por fin marcha e Papagena fica soa.
É cando Papagena sae por fin do cuarto. Mais, con todo, segue pechada no piso da parella. Este é unha gaiola: un día parecía un lugar seguro e brillante e agora non é máis ca un cárcere. E ela xa non quere seguir aquí. Xa non quere compartir a vida con Papageno e comeza a berrar para ver se alguén a escoita e a pode axudar.
Cando chegue de volta Papageno, borracho e con gana de foder, isto último xa non será posible. As luces da Policía vense entre os barrotes. E Papagena ten algo que lle dicir: que ese cárcere no que viven, encérraos aos dous. Ela, ao desfacerse do cárcere, non só se libera a si mesma, senón a ambos.
OBXECTIVOS
REFLEXIONAR SOBRE OS CLIXÉS DE XÉNERO presentes no eido da ópera e tentar darlles a volta.
FACER ÓPERA GALEGA E EN GALEGO, valorizando e reivindicando tanto as nosas e os nosos compositores coma cantantes.
DAR VIDA ESCÉNICA Á ÓPERA CONTEMPORÁNEA, investigando nas súas posibilidades e, sobre todo, na oportunidade que achega a nivel de produción e distribución.
ACHEGAR A ÓPERA Á MOCIDADE GALEGA, con especial interese nunha distribución de corte escolar, aproximándolles o mundo da ópera ás novas xeracións (tamén grazas á temática) sen que o sintan como algo afastado.
LEVAR A ÓPERA ALÍ ONDE XAMAIS ESTIVO, chegando non só ás cidades senón tamén a aqueles espazos de distribución teatral onde normalmente non ten presenza.
XERAR UN CRUZAMENTO DE PÚBLICO, de maneira que poidan achegarse a ver ópera as persoas que non adoitan facelo, pero tamén conseguir que aquelas cuxo principal interese cultural é a ópera, se poidan acercar a espazos e referentes culturais que non son os seus habituais.
AMPLIAR OS NOSOS HORIZONTES. Os nosos propios (como persoas, como persoas creadoras, produtoras e distribuidoras), pero tamén os do noso público.
OUTRAS FUNCIÓNS COA DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA
- Sábado 10 de setembro, 21:30, estrea oficial. Ruínas de San Domingos, Pontevedra
- Sábado 24 de setembro, O Grove
- Domingo 9 de outubro, Caldas de Reis
- Venres 21 de outubro, Tui
- Sábado 5 de novembro, Gondomar
- Sábado de 19 novembro, Bueu
PÚBLICO: adulto + adolescente
PREVISIÓN DA XIRA: entre 2022 e 2025
O EQUIPO TÉCNICO E ARTÍSTICO
- MÚSICA ORIXINAL E LIBRETO | IAGO HERMO
- SOPRANO | ESPERANZA MARA
- BARÍTONO | JACOBO RUBIANES CASTELO
- ESCENOGRAFÍA | ANA ARTEAGA
- VESTIARIO | DIEGO VALEIRAS
- COMUNICACIÓN | THE OFFICE COMUNICACIÓN
- ASISTENCIA TÉCNICA EN XIRA | RTA
- DIRECCIÓN MUSICAL | IAGO HERMO
- DIRECCIÓN ESCÉNICA | XAVIER CASTIÑEIRA E ESTHER F. CARRODEGUAS
- PRODUCIÓN E DISTRIBUCIÓN | ESTHER F. CARRODEGUAS
AS E OS PROTAGONISTAS
IAGO HERMO
Autor da ópera e director musical
Iago Hermo é compositor, pianista e director.
Tras rematar os estudos de Piano na Coruña, a Fundación SGAE concedeulle unha bolsa para a realización dun Máster en Composición Musical no Conservatorio de Maastricht.
Coa estrea en Maastricht da súa primeira ópera multimedia Cidade sen luz, no ano 2019, comezou a súa procura dun formato de ópera adaptado aos tempos actuais mediante o uso da música electrónica e de técnicas compositivas modernas, buscando desenvolver este xénero a través da innovación e da súa adaptación á realidade sociocultural e demográfica de Galicia.
Máis información en: www.iagohermo.com
ESPERANZA MARA
Soprano
Natural de Noia, A Coruña, iniciouse na música tradicional da man de dúas das compoñentes de Leilía. Con oito anos comezou estudos de Música Clásica e con quince ingresou no Orfeón Terra a Nosa. Pertenceu tamén á Compañía Lírica de Galicia, ao Coro da Orquestra Sinfónica de Galicia e ao Coro da Orquestra Sinfónica de Estremadura. Finalizou o Grao Profesional de Canto e licenciouse en Interpretación na variante de Canto polo Conservatorio Superior de Vigo.
Como soprano quedou finalista nos concursos de canto do Círculo Bach en Madrid e do Festival de Música Antiga de Xixón. Acadou a Mención Honrosa dos Premios David Rusell e, ademais, ten actuado nas mellores salas de concertos da nosa comunidade e países veciños, así como participado en diversos festivais de prestixio internacional.
JACOBO RUBIANES CASTELO
Barítono
Jacobo Rubianes Castelo naceu en Cambados, Pontevedra. Estudou Piano e o Grao Profesional de Canto en Vigo á vez que realizou os estudos de Grao Superior de Musicoloxía na mesma cidade. Continuou e rematou os estudos superiores de Canto en Madrid da man de Federico Gallar, Susana Cordón e Alicia Nafé. En Vigo canta “Goro” na zarzuela Los Claveles; participa no pastiche ideado e dirixido por José Antonio Campo sobre Bach chamado A alegría móvese; canta “Eneas” na ópera Dido and Eneas; e tamén é chamado para cantar o barítono solista da Fantasía coral de Beethoven coa Orquestra 430 no trinta aniversario da formación. Canta o rol de Ernesto da ópera Il Mondo della Luna no Teatro Real, ou no Barbiere di Seviglia en Santiago de Compostela mentres traballa tamén na Orquestra e Coro de RTVE con quen canta partiquinos e participa na formación coral. No seu repertorio figuran tamén oratorios, coma o barítono solista dos Carmina Burana contratado por La Fura dels Baus.
XAVIER CASTIÑEIRA
Director
Licenciado en Dirección de Escena pola RESAD. Realizou o Máster Universitario en Teatro e Artes Escénicas da Universidade de Vigo e é case licenciado en Filoloxía Hispánica na USC. Foi axudante de dirección de Manuel Lourenzo desde 1998 a 2001 e director da Aula Universitaria da Coruña no ano 2000 e colaborou en numerosos proxectos de La Cuarta Pared durante a súa estadía en Madrid. Desde os seus inicios compaxina o seu labor creativo co docente, impartindo aulas en grupos de teatro afeccionado, obradoiros de interpretación (de dirección e de investigación escénica) e, por suposto, aulas regulares. É fundador da plataforma ButacaZero (da cal dirixe case o 100 % dos proxectos escénicos) e desde o 2011 é docente na ESAD de Galicia (especialidade Dirección).
ESTHER F. CARRODEGUAS
Directora, produción e distribución
Graduada en Dirección e Dramaturxia pola ESAD de Galicia, licenciada en Xornalismo entre as universidades de Santiago de Compostela e Turín e técnica superior en Imaxe (EIS A Coruña), esta rianxeira de pura raza cabalga sobre os límites que separan os xéneros, sendo moitos dos seus textos difíciles de clasificar.
Tras 10 anos traballando no sector audiovisual, decidiu cambiar o seu rumbo vital cara ao teatro e estudou interpretación en Espazo Aberto e na Escola Internacional da Comicidade. Nese momento entrou na ESAD de Galicia e, asemade, arrincou o seu periplo profesional no mundo do teatro. Cunha decena de obras teatrais publicadas, os seus textos foron estreados tanto en ButacaZero coma noutras compañías privadas (De Ste Xeito, Octubre Producciones) e públicas (CDG e Teatro Español e, para 2022, o CDN).
BUTACAZERO
Compañía
ButacaZero é a plataforma creativa de Esther F. Carrodeguas e Xavier Castiñeira, coa que propoñen un teatro que dialoga directamente co mundo actual.
Esta compañía deuse a coñecer no ano 2016 na Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia con Voaxa e Carmín, peza que inicia unha triloxía sobre a memoria, neste caso histórica, ao levar a escena as coñecidas “Marías” de Santiago de Compostela. No 2017 estrean Na butaca [fantasía nº 3 en Dor Maior], un solo no que se aborda a memoria desde o esquecemento individual e se investiga sobre as demencias. No 2018 estrean #camiños, unha coprodución co CDG, que pecha esta triloxía, e na que se reflexiona sobre a memoria dun pobo: o noso.
No 2019 arrancan unha nova senda da compañía coa estrea de Despois das ondas, de Ernesto Is. Nesta peza sobre a vida de María Casares deciden apoiar a dramaturxia contemporánea galega e investigar no mundo do teatro cinematográfico. Este mesmo espírito de investigación de novas linguaxes e de apoio a creadoras e creadores contemporáneos será quen dea vida a Papagena no 2022, despois de estrear no pasado ano 32m2, unha reflexión sobre o confinamento cunha xira tan pechada coma o propio confinamento provocado pola COVID-19.